In Een doodgewone donderdag, de tweede dichtbundel van Saskia van Leendert (1972), krijgt opa op zondag water, wordt 
de verjaardag van een hond gevierd, zijn er geheimen die alleen paarden kennen, dagen van liefde, dagen van plastic en dagen waarop olifanten gemaakt worden. Er is de slappe lach op een crematie, het verlangen naar wildwatervaren in ogen en het verlangen een bodem te bedekken. Kortom, alles wat op een gewone dag kan gebeuren, maar bijzonder wordt als een dichter het beschrijft.

Beoordeel