Theo Janssen probeert met een hamer in brouwerij Durs het

eerste vat Dikke Prins bier aan te slaan. Rudy Kousbroek blikt in

zijn kunstgalerie in het Spijkerkwartier met pretogen terug op

de legendarische rosse buurt. Ahmed Marcouch roept ‘Bingo!’

in een bus vol Vitesse-supporters. Sjoerd van Ramshorst vertelt

dat hij achter de coulissen van Studio Voetbal plat Ernums praat

met Marcel van Roosmalen. De onvermoeibare Emile Ratelband

deelt zijn levensverhaal in Hotel Haarhuis. De Hartkampjes

zijn niks meer dan een ander, want ‘ieders poep stinkt’. Orhan

Delibaş legt in de Steenstraat uit dat Mike Tyson ook maar een

mens is. Jeroen Glissenaar over vossen in Sonsbeek, hangouderen

over ratten op winkelcentrum Presikhaaf. Nicky Hofs – de

Maradona van Malburgen – geeft in coronatijd geen hand maar

wel een ‘bonkie’. En nog veel, veel meer.

Remco Kock verveelde zich en dacht: wat als ik boeiende Arnhemmers

opzoek en daar een boekje over schrijf? Dan verveel ik me

minder en als het boek af is, vermindert ook de verveling van de lezer.

Twee vliegen in één klap! Mojje luustere is de oogst van sterk

uiteenlopende, vaak geestig vertelde verhalen met één verbindende

factor: ARNHEM.

Arnhemmer Remco Kock (1985) schrijft columns en reportages

voor de Gelderlander. Bij uitgeverij Kontrast verschenen zijn boeken

De Rijn, de Fles, Arnhemse Meisjes en Vites en O-o-o-Oranje,

over oud-voetballer Martin Laamers.

Beoordeel