De gedichten van Stan Mooij kenmerken zich door scherpe observaties, creatieve beelden en treffende, bijna fi lmische waarnemingen. Daarbij legt Mooij verrassende verbanden en associaties zonder dat zijn gedichten te abstract worden.

Evenals in zijn eerste bundel Doorlopend Stilstaan is het thema afscheid prominent aanwezig in deze tweede bundel. Dit wordt bijzonder verwoord in het slotgedicht Sluitertijd waarin de relatieve tijdelijkheid van een momentopname wordt belicht.

Het resultaat is een bijzondere dichtbundel met een boeiende tocht langs onverwachte beschrijvingen.

Stan Mooij (Eindhoven, 1947) begon in 2003 met dichten en won in 2008 de tweejaarlijkse Literatuur Stimuleringsprijs Eindhoven, die een stimulans vormde om zijn gedichten te publiceren. Zijn in 2010 bij uitgeverij Kontrast verschenen dichtbundel Doorlopend Stilstaan beleefde drie drukken. Ook zijn verscheidene gedichten van Mooij opgenomen in verzamelbundels.

In zijn huidige woonplaats Son en Breugel heeft Stan Mooij het dichterscollectief DichtBij opgericht, dat geregeld poëzieactiviteiten organiseert. 

Beoordeel