Liesbeth Ulijn kiest in haar gedichten concrete invalshoeken
om het leven van commentaar te voorzien.
Het genieten van de natuur, van kunst en van
mensen geeft glans aan het leven. Ze laat ook de
worsteling zien met verdriet en rouw, die onontkoombaar
en levenslang kunnen zijn. Ze vraagt zich
als dichter af, wat je kunt overbrengen met poëzie
en wat niet. Vast staat voor haar dat verbeelding en
spelen met taal het leven kleurrijker maken. Op tijd
buiten spelen ook.

Sinds Liesbeth Ulijn in 1997 met haar eerste vijf gedichten
ooit tweede werd bij de zomereditie van
de Nijmeegse Literatuurprijs voor poëzie, houdt ze
zich bezig met het schrijven van gedichten.
In 2007 debuteerde ze met de windhapper (uitgeverij
Kontrast). In 2013 verscheen bij Roelants onder de
boom die er voor is, met tekeningen van beeldend
kunstenaar Frans Drummen. Ulijn heeft ook poëzie
geschreven bij werk van beeldend kunstenaars.
Jarenlang was ze redactielid van het literaire tijdschrift
poëziepuntgl en ze is als vrijwilliger werkzaam
bij het Poëziecentrum Nederland. Onlangs
werd haar gedicht ‘de wandelgids’ prachtig gematerialiseerd
onder De Zwarte Brug bij Moen, België.

Liesbeth Ulijn (1950) is geboren in Oss en woont sinds
1969 in Nijmegen. Ze is getrouwd, heeft een zoon, een
dochter en een kleinkindertweeling. Ze heeft in het onderwijs
gewerkt, onder meer als docente sociologie.

Beoordeel